Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Σχημάτισε τον αναδιπλασιασμό!

Πώς κάνουμε χρονικές ή εγκλιτικές αντικαταστάσεις;

Ασκήσεις Συντακτικού

Θεωρία Συντακτικού

Ασκήσεις Γραμματικής

Θεωρία Γραμματικής

Μεταφράσεις

Ενότητα 11η : Ο σεβασμός προς τους γονείς μέλημα του νόμου

Ενότητα 9η : Η Καλλιπάτειρα


Δείτε τα παρακάτω βίντεο :





http://users.sch.gr/ragian/op_min_kalipatira.htm

Ενότητα 7η : Ένας στοργικός ηγέτης





Μετάφραση - Συντακτική Ανάλυση :

http://www.gkonstantinou.com/school_work/enot7/enot7.html


Ενότητα 3η : Το χρέος του ιστορικού

Ενότητα 2η : Το τέχνασμα του Θεμιστοκλή

Ενότητα 1η : Πατρική Δικαιοσύνη





Δείτε την παρακάτω ενδιαφέρουσα παρουσίαση :
http://www.authorstream.com/Presentation/magdagaitanidou-1836819/


Μεταφράσεις :
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/oles%20oi%20metafraseis%20b.htm

Ενότητα 11η : Ο σεβασμός προς τους γονείς μέλημα του νόμου






«Ο σεβασμός προς τους γονείς μέλημα του νόμου»

 Μετάφραση
    Όποιος τυχόν τολμήσει τον πατέρα του ή τη μητέρα του ή τους πατέρες ή τις μητέρες αυτών να χτυπήσει, ο πρώτος άνθρωπος που τον συναντά ας βοηθήσει και ο μεν μέτοικος ή ο ξένος, να καλείται σε τιμητική θέση στους αγώνες, αν βοηθήσει, αν όμως δε βοηθήσει να απελαύνεται από τη χώρα για όλη του τη ζωή· κι αυτός που δεν είναι μέτοικος, αν βοηθήσει, ας επαινείται, αν όμως δε βοηθήσει, να μέμφεται· και ο δούλος που θα βοηθήσει, ας κερδίζει την ελευθερία του, αν όμως δε βοηθήσει, εκατό χτυπήματα να δεχθεί με το μαστίγιο. Αν κάποιος καταδικαστεί για βιαιοπραγία ενάντια στους γονείς του, πρώτα απ’ όλα να απελαύνεται για όλη του τη ζωή από την πόλη σε άλλη χώρα και να αποκλείεται από κάθε ιερή τελετή, κι αν γυρίσει από την εξορία να τιμωρείται με την ποινή του θανάτου. Κι αν κάποιος ελεύθερος μ’ αυτόν φάει ή πιει ή έχει κάποια άλλη σχέση ή συναντώντας τον κάπου έρθει σε επαφή μαζί του με τη θέλησή του, να μην έλθει ούτε στο ιερό καθόλου ούτε στην αγορά ούτε στην πόλη γενικά παρά μόνο αφού εξαγνιστεί.
 Σχόλια :
Το απόσπασμα προέρχεται από το έργο του Πλάτωνα «Νόμοι» . Σ’ αυτό εκφράζει τις πολιτικές, τις παιδαγωγικές και ηθικές αντιλήψεις του και δίνει συμβουλές και οδηγίες για το πώς πρέπει να ζουν οι πολίτες. Περιέχει ρυθμιστικές διατάξεις που καθοδηγούν τους «καλούς» πολίτες και καθορίζουν τις ποινές για τους παραβάτες. Ο Πλάτων προσπαθεί να περιγράψει πώς θα έπρεπε να είναι οι νόμοι μιας εύρυθμης και πρότυπης πόλης. Βασική προϋπόθεση είναι να αποτελείται από συνετούς και ηθικούς πολίτες. Μια από τις πρώτες φροντίδες κάθε ηθικού πολίτη είναι οι γονείς τους, που αξίζουν τον μεγαλύτερο σεβασμό , γιατί ανέθρεψαν σωστούς πολίτες.
   Το συγκεκριμένο απόσπασμα περιλαμβάνει τις διατάξεις που αναφέρονται στο σεβασμό των γονέων και των παππούδων.
Αναφέρεται σε όσους ασεβούν εις βάρος των γονέων και των παππούδων αλλά και σε όσους σπεύσουν να βοηθήσουν ή όχι τους γονείς και τους παππούδες. Αν κάποιος χτυπήσει τους γονείς ή τους παππούδες του επιβάλλεται όποιος βρεθεί εκεί να τρέξει να βοηθήσει τους γονείς ή τους παππούδες. Κι αν αυτός είναι μέτοικος ή ξένος, να του προσφέρεται τιμητική θέση στους αγώνες . Αν όμως δεν βοηθήσει, να διώχνεται από την πόλη και ποτέ πια να μην του επιτρέπεται να επιστρέψει. Κι αν αυτός που θα προσφέρει τη βοήθεια δεν είναι μέτοικος αλλά βρίσκεται στην πόλη προσωρινά, να του γίνεται έπαινος. Αν όμως δεν βοηθήσει, να του γίνει επίπληξη.
Κι αν είναι δούλος και σπεύσει να βοηθήσει, να του δίνεται η ελευθερία του. Αν όμως δεν βοηθήσει, να του δίνουν εκατό χτυπήματα με το μαστίγιο.
Αν κάποιος καταδικαστεί εξαιτίας βιαιοπραγίας εις βάρος των γονιών του , να διώχνεται από την πόλη σε άλλη χώρα και να μην του επιτρέπεται να παραστεί σε ιερή τελετή. Ακόμη κι αν αυτός καταφέρει να επιστρέψει από την εξορία, να τιμωρείται με θάνατο. Κι αν κάποιος πολίτης ελεύθερος φάει ή πιει με έναν τέτοιο άνθρωπο ή συνάψει οποιαδήποτε σχέση μ’ αυτόν ή τον συναντήσει με τη θέλησή του, να του απαγορευτεί να μπει σε ναό ή στην αγορά ή στην πόλη.  Μπορεί να του επιτραπεί , μόνο αφού εξαγνιστεί.
  Ο Πλάτων θεωρεί πολύ σημαντικό τον σεβασμό προς τους μεγαλύτερους. Οι νόμοι του προβλέπουν βαρύτατες ποινές για όσους ασεβούν προς τους γονείς ή τους παππούδες. Οι ποινές θα επιβληθούν όχι μόνο στους δράστες αλλά και σε όσους τους συναναστρέφονται. Και οι έπαινοι που προβλέπονται για όσους βοηθήσουν τους γονείς ή τους παππούδες είναι σημαντικοί είτε πρόκειται για μέτοικο ή ξένο είτε για δούλο.

Ερωτήσεις κατανόησης:
1.      Ποια υποχρέωση έχει ο πρώτος που θα δει κάποιον να χτυπά τους γονείς του ή τους γονείς των γονιών του;
2.      Ο μέτοικος , ο ξένος ή ο δούλος που θα βοηθήσουν σε τι θα ωφεληθούν;
3.      Αν δεν βοηθήσουν, τι συνέπειες υπάρχουν;
4.      Ποια ποινή προβλέπει ο νόμος για κάποιον που θα βιαιοπραγήσει κατά των γονιών του;
5.      Πώς αντιμετωπίζεται από το νόμο οποιοσδήποτε ελεύθερος πολίτης έρθει σε επαφή με το γιο που καταδικάστηκε;

Παράλληλο κείμενο (σελ. 153)

Τα παιδιά να υπακούετε στους γονείς σας σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου·γιατί αυτό είναι δίκαιο. Να τιμάς τον πατέρα και τη μητέρα σου, που είναι η πρώτη εντολή η οποία περιέχει υπόσχεση, για να ευτυχήσεις και για να ζήσεις πολλά χρόνια στη γη. Όμως και οι πατέρες μην εξοργίζετε τα παιδιά σας, αλλά να τα ανατρέφετε σύμφωνα με την παιδεία και τη νουθεσία του Κυρίου.

Ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τα παιδιά να υπακούουν στους γονείς τους και να τους τιμούν , γιατί αυτό είναι το δίκαιο. Οι γονείς που μας ανάθρεψαν αξίζουν το σεβασμό και την αγάπη μας. Αν τιμούμε τον πατέρα και τη μητέρα μας , θα έχουμε μια ευτυχισμένη και μακρόχρονη ζωή. Και οι γονείς θα πρέπει να δίνουν στα παιδιά τους σωστή ανατροφή, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και να μην τους προκαλούν βίαιη συμπεριφορά.

Το κείμενο Α της ενότητας και το Παράλληλο κείμενο έχουν κοινό θεματικό άξονα : ο απαιτούμενος σεβασμός των παιδιών προς τους γονείς. Ανάμεσα στα δύο κείμενα υπάρχει και υφολογική ομοιότητα : διατυπώνουν εντολές με διδακτικό ύφος. Ο Πλάτων διατυπώνει νόμους που πρέπει να ισχύσουν σε μια ευπρεπή κοινωνία και ο Απόστολος Παύλος διδάσκει εντολές που θα οδηγήσουν στην ευτυχία.  


Ενότητα 9η : Η Καλλιπάτειρα







Καλλιπάτειρα
Ο Παυσανίας αφηγείται τι όριζε ο κανονισμός των Ηλείων για τις γυναίκες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων και την είσοδο της Καλλιπάτειρας στο χώρο όπου τελούνταν οι αγώνες. Στο δρόμο με κατεύθυνση την Ολυμπία υπάρχει το απόκρημνο βουνό Τυπαίο , όπου οι Ηλείοι έριχναν τις γυναίκες που τυχόν έρχονταν στους Ολυμπιακούς αγώνες ,αλλά και στην περίπτωση που περνούσαν τον Αλφειό ποταμό σε μέρες που απαγορευόταν. Έτσι καμία γυναίκα δεν ήρθε στους απαγορευμένους χώρους παρά μόνο η Ροδίτισσα Καλλλιπάτειρα η Φερενίκη, όπως την ονόμαζαν μερικοί. Αυτή μετά το θάνατο του άνδρα της μεταμφιέστηκε σε άνδρα γυμναστή κι έφερε το γιο της Πεισίροδο να αγωνιστεί στην Ολυμπία. Είχε αναλάβει έναν ανδρικό ρόλο, να προπονήσει το γιο της , για να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ήταν λοιπόν πολύ σημαντικό να δει από κοντά τους καρπούς των κόπων της και να απολαύσει τη νίκη του γιου της , αφού η προσπάθεια ήταν και δική της.  Ύστερα από τη νίκη του γιου της, καθώς πηδούσε πάνω από το φράχτη , που περιόριζε το χώρο των γυμναστών, γυμνώθηκε και φάνηκε ότι ήταν γυναίκα. Όμως κανένας δεν ζήτησε την τιμωρία της από σεβασμό στον Ολυμπιονίκη πατέρα της , τον Διαγόρα, στα αδέρφια της και στο γιο της, που ήταν κι αυτοί Ολυμπιονίκες. Ύστερα απ’ αυτό οι Ηλείοι έκαναν κανονισμό ο οποίος όριζε ότι οι γυμναστές θα μπαίνουν στον αγώνα γυμνοί, για να φαίνεται αν είναι άνδρες ή γυναίκες και να μην τους εξαπατήσει ξανά γυναίκα μεταμφιεσμένη.
Παράλληλα κείμενα :
1ο παράλληλο : Η Φερενίκη έφερε το γιο της , για να πάρει μέρος στους αγώνες. Όμως οι κριτές των Ολυμπιακών Αγώνων δεν της επέτρεπαν να μπει στο χώρο όπου γίνονταν οι αγώνες, για να παρακολουθήσει τη διεξαγωγή τους. Τότε παρουσιάστηκε στους άρχοντες υπερασπίζοντας τον εαυτό της και λέγοντας ότι ο πατέρας της  και τα 3 αδέρφια της είναι Ολυμπιονίκες και ότι και ο γιος της αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς αγώνες. Με την παρουσία της αυτή νίκησε την άρνηση του πλήθους και το νόμο, που δεν επέτρεπε στις γυναίκες να βλέπουν τους αγώνες, και τους είδε.
2ο παράλληλο : Στο σονέτο « Καλλιπάτειρα» ο Λ. Μαβίλης συνδιαλέγεται με την Καλλιπάτειρα , η οποία του εξηγεί γιατί αξίζει διαφορετική μεταχείριση από τις άλλες γυναίκες και δικαιούται να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν πολύ σημαντική και ιερή εκδήλωση τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αποτελούσε μεγάλη τιμή η διάκριση στους αγώνες αυτούς. Παρόλο που το έπαθλο ήταν απλά ένα στεφάνι αγριελιάς , ο νικητής έχαιρε της εκτίμησης και του σεβασμού όλων των συμπολιτών του, γιατί η νίκη του ήταν δόξα και τιμή για όλη την πόλη. Γι’ αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μια μάνα να καμαρώσει το γιο της στους Αγώνες. Έτσι, εξηγείται η επιμονή της Καλλιπάτειρας που διακινδύνευσε τη ζωή της γι’ αυτό το σκοπό, καθώς η τιμωρία για τις γυναίκες που παρέβαιναν το νόμο και πλησίαζαν τον χώρο τέλεσης των αγώνων ήταν ο θάνατος. Έτσι εξηγείται όμως και η απόφαση των ελλανοδικών να αθωώσουν την Καλλιπάτειρα και να τη θεωρήσουν ξεχωριστή από τις υπόλοιπες γυναίκες εξαιτίας των νικών που είχαν καταφέρει μέλη της οικογένειας της.

    Γενικότερα, ο ρόλος των γυναικών στην αρχαία Ελλάδα ήταν περιορισμένος. Δεν συμμετείχαν στα κοινά και δεν μπορούσαν να εκφράσουν γνώμη για τα ζητήματα της πολιτείας. Ασχολούνταν μόνο με θέματα που αφορούσαν το σπίτι και φρόντιζαν την εμφάνισή τους. Εξαίρεση αποτελούσαν οι γυναίκες της Σπάρτης οι οποίες ήταν πιο ελεύθερες και είχαν αναλάβει πιο ενεργό ρόλο. Γενικά πάντως αποκλείονταν από τις περισσότερες κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ακόμη κι αν είχαν αναλάβει οι ίδιες την προπόνηση του γιου της, όπως στην περίπτωση της Καλλιπάτειρας, δεν τους επιτρεπόταν να παρακολουθήσουν τους αγώνες, αλλά ούτε και να πλησιάσουν στον τόπο τέλεσης των αγώνων.

Ενότητα 7η : Ένας στοργικός ηγέτης









Ένας στοργικός ηγέτης
Ο Ξενοφών εγκωμιάζει τις ικανότητες και το ήθος του βασιλιά της Σπάρτης Αγησίλαου. Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Αγησίλαος αγαπούσε πολύ την πατρίδα του ,δεν λογάριαζε ούτε κόπους ούτε κινδύνους κάθε φορά που έπρεπε να της προσφέρει κάποια βοήθεια. Ποτέ δεν έφερε σαν δικαιολογία τη σωματική του αναπηρία ή τα γηρατειά για να αποφύγει τους κόπους και τους κινδύνους. Πίστευε ότι ο καλός βασιλιάς έχει υποχρέωση να προσφέρει στους υπηκόους του όσο το δυνατόν περισσότερες ευεργεσίες. Η πιο μεγάλη ωφέλεια προς την πατρίδα ήταν η υπακοή στους νόμους. Η υπακοή ενός βασιλιά στους νόμους δεν επέτρεπε σε κανέναν να μην υπακούει. Κανείς δεν θα σκεφτόταν να παρανομήσει, όταν ο βασιλιάς ήταν τόσο νομοταγής. Η συμπεριφορά του ακόμη και απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους ήταν άψογη. Τους κατηγορούσε, όταν διέπρατταν σφάλματα, αλλά τους τιμούσε, όταν έκαναν κάποιο καλό. Στεκόταν βοηθός ακόμη και στους εχθρούς, αν τους τύχαινε κάποια συμφορά. Πίστευε ότι κέρδος για την πόλη ήταν να είναι όλοι σώοι και ζημία, αν χανόταν κάποιος έστω και ανάξιος. Προσπαθούσε να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τους πολίτες και ήταν τόσο στοργικός ακόμη και προς τους πολιτικούς του αντιπάλους, ώστε να παρομοιάζεται με πατέρα που φροντίζει για τα παιδιά του. Η σχέση που επεδίωκε να έχει με τους πολίτες δεν ήταν αυταρχική και εξουσιαστική. Εκτός από ηγέτης ήταν και παιδαγωγός. Αντιμετώπιζε τον κάθε πολίτη ως μια ξεχωριστή προσωπικότητα.
Παράλληλο κείμενο :
Ο Ξενοφώντας αναφέρεται στη συνάντηση του Αγησιλάου με τον Πέρση σατράπη Φαρνάβαζο για την οποία είχε μεσολαβήσει ένας κοινός τους φίλος, ο Απολλοφάνης από την Κύζικο. Ο Αγησίλαος φτάνει με τους 30 άνδρες του στο μέρος της συνάντησης για φιλική συνομιλία. Όταν ο Φαρνάβαζος ήρθε και είδε ότι ο Αγησίλαος καθόταν πάνω στα χορτάρια, κι αυτός κάθισε πάνω σε μαλακά κεντητά μαξιλάρια, ντράπηκε βλέποντας την απλότητα του Αγησιλάου και κάθισε κι αυτός πάνω στα χορτάρια. Αφού χαιρέτησε ο ένας τον άλλο, πήρε πρώτος το λόγο ο Φαρνάβαζος, γιατί ήταν και μεγαλύτερος σε ηλικία.
    Ο Αγησίλαος διάγει λιτή κι απέριττη ζωή. Παρόλο που είναι βασιλιάς δεν εκμεταλλεύεται το αξίωμά του, για να πλουτίσει, γιατί γνωρίζει ότι άλλα πράγματα είναι πιο σημαντικά από τα πλούτη. Είναι ένας άνθρωπος που επιβάλλεται ακόμη και σε μεγαλύτερους, όπως ο Φαρνάβαζος, ο οποίος ντράπηκε για την τρυφηλότητά του, όταν είδε την απλότητα του Αγησιλάου, μέσω της λιτής του παρουσίας. Η πολυτελής ενδυμασία και τα μαξιλάρια των Περσών έρχονται σε αντίθεση με την επιβλητική λιτότητα των Σπαρτιατών.
     
     Και στα δύο κείμενα παρουσιάζεται και εγκωμιάζεται η προσωπικότητα και η συμπεριφορά του Αγησιλάου, ο οποίος δεν ξεχώριζε τον εαυτό του από τους άλλους πολίτες και ζούσε με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Δεν απαιτούσε για τον εαυτό του περισσότερα απ’ όσα διεκδικούσε για τους συμπολίτες του.



Ενότητα 5η : Η ελεημοσύνη βασίλισσα των αρετών







 Η ελεημοσύνη βασίλισσα των αρετών
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος θεωρεί βασίλισσα των αρετών την ελεημοσύνη. Τονίζει ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι πιο σκληρός και άγριος από τα ζώα. Οι άνθρωποι έχουν λογική, ενώ τα ζώα όχι. Γι’ αυτό πρέπει να είναι ανώτεροι και υπεύθυνοι. Μπορούν να ξεχωρίσουν, γιατί έχουν προσωπικότητα και πρέπει να αξιοποιούν τη λογική τους και να μην είναι πιο άσπλαχνοι κι από τα ζώα συγκεντρώνοντας πλούτο, ενώ άλλοι πεινάνε. Όμως ο άνθρωπος σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται πιο άσπλαχνος από τα θηρία. Κλείνει σε ένα σπίτι πολλά τρόφιμα ,τόσο πολλά που με αυτά θα μπορούσαν να τραφούν πάρα πολλοί φτωχοί. Για τους ανθρώπους υπάρχουν πολλά κοινά, όπως ο ουρανός, ο ήλιος, η σελήνη, τα αστέρια, η θάλασσα, η ξηρά, η ζωή κι ο θάνατος, τα γηρατειά , οι αρρώστιες, η υγεία. Ακόμη και η ανάγκη που έχουν για τροφή και ενδυμασία. Το να μοιράζονται οι άνθρωποι τόσα πολλά αλλά να είναι άπληστοι στην απόκτηση και αποταμίευση χρημάτων , ενώ έπρεπε να τηρούν πιστά την ίδια ισότητα, είναι ένας παραλογισμός. Κάποτε έρχεται ο θάνατος που στερεί τον άνθρωπο από κάθε απόλαυση και τον φέρνει μπροστά στο Θεό όπου θα δώσει λόγο για τις πράξεις του. Όσοι έζησαν με απληστία και αδιαφορία για το συνάνθρωπο θα τιμωρηθούν. Αν όμως ο άνθρωπος χρησιμοποιήσει την ελεημοσύνη που είναι η βασίλισσα των αρετών και δώσει τα πλεονάσματα του στους φτωχούς συνανθρώπους του ,τότε την ημέρα της Κρίσης, ο Θεός θα του συγχωρήσει τα λάθη, όσο πολλά κι αν είναι. Όταν ο άνθρωπος είναι ελεήμων καταλαβαίνει αυτά που έχουν πραγματική αξία. Η ελεημοσύνη συνδέεται με τη λιτότητα, την αγάπη για το συνάνθρωπο , την αλληλεγγύη, τη σεμνή κι απέριττη ζωή.  Όταν υπάρχει ελεημοσύνη, όλοι είμαστε ίσοι. Όλοι γινόμαστε αδέρφια με κοινό πατέρα. Ο πόνος κι η δυστυχία εξαφανίζονται.
Παράλληλο κείμενο :
Το να δείχνεις ελεημοσύνη είναι σαν να δανείζεις στο Θεό. Ο Θεός αναγνωρίζει το καλό που κάνεις και την ώρα της κρίσης θα σε λυτρώσει και θα σου προσφέρει το αληθινό φως.

Και ο Μέγας Αθανάσιος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος υποστηρίζουν την ελεημοσύνη και την αναγνωρίζουν ως βασική κοινωνική ανάγκη. Η φιλανθρωπία είναι απαραίτητη προκειμένου να οργανωθεί και να ζήσει αρμονικά μια κοινωνία. Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν την αξία της. Και οι δύο συγγραφείς στηρίζουν την πειθώ τους στην έννοια της ανταλλαγής: ο ελεήμων θα λυτρωθεί την ώρα της Κρίσης.

Ενότητα 3η : Το χρέος του ιστορικού








 Το χρέος του ιστορικού
Ο σπουδαίος ιστορικός Πολύβιος αναφέρεται στα προσόντα που έχει ένας ενάρετος άνδρας αλλά και στα προσόντα που πρέπει να έχει ένας ιστορικός. Ο πρώτος διακρίνεται για την αγάπη προς τους φίλους του και την πατρίδα του. Συμπαραστέκεται στους φίλους του και δείχνει επιείκεια. Μισεί τους ίδιους εχθρούς που μισούν οι φίλοι του και αγαπάει τους φίλους μαζί με τους φίλους του. Όμως , όταν κάποιος αποφασίζει να γράψει ιστορία, πρέπει να παραμερίσει όλα τα παραπάνω. Τότε είναι υποχρεωμένος, όταν το απαιτούν τα γεγονότα, να είναι πολύ σωστός, αμερόληπτος και αντικειμενικός. Ακόμα και τους εχθρούς επιβάλλεται να επαινεί, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, και να κατηγορεί ακόμα και τους πιο στενούς συγγενείς, όταν οι πράξεις τους δεν είναι σωστές. Η ιστορία είναι μια μεγάλη αλήθεια κι αν λείψει η αλήθεια, θα είναι μια διήγηση χωρίς κανένα όφελος από την οποία δεν μπορεί κανείς να αντλήσει πληροφορίες.  Ένα ιστορικό έργο από το οποίο λείπει η αλήθεια δεν έχει καμία απολύτως αξία. Μοιάζει με ένα ζώο τυφλό, που δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στον άνθρωπο. Γιατί πραγματικά όποιος αγνοεί την αλήθεια είναι σαν τυφλός. Αν το έργο ενός ιστορικού δεν βασίζεται στην αλήθεια , τότε προβάλλει λανθασμένα πρότυπα συμπεριφοράς και οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Μελετώντας τις αιτιώδεις σχέσεις των γεγονότων του παρελθόντος, γνωρίζουμε καλύτερα τον κόσμο και τους ανθρώπους. Αν όμως τα συμπεράσματα αυτά είναι λανθασμένα, δεν θα οδηγήσουν πουθενά, γιατί γρήγορα θα διαψευσθούν. Ένα αναληθές ιστορικό έργο θα είναι ανώφελο, γιατί η επίδρασή του στην πρόοδο της ανθρωπότητας θα είναι αρνητική.
Παράλληλα κείμενα :
1ο παράλληλο :
Στο κείμενο αυτό αναφέρεται ότι ο ιστοριογράφος επιβάλλεται να ξεχνά την αγάπη και το μίσος. Πρέπει πολλές φορές να επαινεί ακόμα και τους εχθρούς του , όταν επιβάλλεται από τα γεγονότα, και να ασκεί έλεγχο και στα πιο αγαπητά πρόσωπα, όταν κάνουν πράξεις λανθασμένες. Για το λόγο αυτό πρέπει και τους εχθρούς να επαινεί και τους φίλους να κατηγορεί.
2ο παράλληλο :
Για τη συγγραφή της ιστορίας απαιτείται η αλήθεια, όπως απαιτείται ευστροφία στη ρητορική και μυθοπλασία στην ποίηση. Με βάση την αλήθεια δεν απέκρυψε τα λάθη και τις αποτυχίες των πιο δικών του προσώπων ,αλλά έγραψε όλα όσα συνέβησαν , είτε ήταν καλά είτε κακά, με απόλυτη ακρίβεια.
3ο παράλληλο :
Ο Λουκιανός λέει ότι ο ιστορικός επιβάλλεται να είναι ελεύθερος στη σκέψη του και να δίνει με το έργο του πάντα την αλήθεια. Δεν πρέπει να επηρεάζεται από φιλίες    και να χαρίζεται, αλλά ούτε κι από μίση να κατακρίνει αυτούς των οποίων οι πράξεις είναι σωστές.

     Και οι 4 συγγραφείς συμφωνούν ότι η ιστοριογραφία χάνει την αξία της, αν δεν διέπεται από αλήθεια.
Άννα Κομνηνή- Προκόπιος : Και οι δύο υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητη η αλήθεια για τη συγγραφή ιστορίας. Κάθε ιστορικός πρέπει να ξεχνά φιλίες και έχθρες. Πρέπει να αναγνωρίζει τα σφάλματα των φίλων του και τις αρετές των εχθρών του. Οφείλει να γράφει τα γεγονότα όπως έγιναν και να μην υπερβάλλει ούτε για τους εχθρούς ούτε για τους φίλους.
Λουκιανός : Ο ιστορικός δεν πρέπει να φοβάται τίποτα ούτε να δωροδοκείται για να διαστρεβλώσει την αλήθεια. Πρέπει να δρα ελεύθερος, να μην εξουσιάζεται από την επιθυμία για χρήμα και δόξα ούτε να επηρεάζεται από συναισθηματισμούς. Οφείλει να αγαπάει και να υποστηρίζει την αλήθεια και την παρρησία και να είναι πάντα αντικειμενικός στην κρίση και στις αφηγήσεις του. Δεν πρέπει να υπερβάλλει για να τονίσει τις αρετές των φίλων του ούτε για να μεγαλοποιήσει τα σφάλματα των εχθρών του. Δεν θα πρέπει να επηρεάζεται ούτε από την αγάπη για την πατρίδα του. Προκειμένου να είναι αντικειμενικός πρέπει να νιώσει ότι δεν έχει πατρίδα ή να αντιμετωπίζει όλες τις πόλεις σαν πατρίδα του.

Ενότητα 2η : Το τέχνασμα του Θεμιστοκλή







Το τέχνασμα του Θεμιστοκλή

Ο Πλούταρχος αναφέρεται στο τέχνασμα που επινόησε ο μεγαλοφυής ναύαρχος των Αθηναίων Θεμιστοκλής με στόχο να παρασύρει το βασιλιά των Περσών Ξέρξη σε κίνηση που θα απέβαινε εις βάρος του και προς όφελος των Ελλήνων. Με την άφιξη του στόλου των Περσών στην Αττική οι Πελοποννήσιοι φοβήθηκαν και σκέφτονταν να κατευθυνθούν προς τον Ισθμό της Κορίνθου, για να αντιμετωπίσουν εκεί το στόλο των Περσών. Η αποχώρηση των Πελοποννησίων θα αποδυνάμωνε τους Έλληνες κατά τη σύγκρουσή τους με τους Πέρσες. Για να μην είναι δυνατό να αποπλεύσουν οι Πελοππονήσιοι στον Ισθμό, ο Θεμιστοκλής στέλνει έναν Πέρση αιχμάλωτο ,που ήταν και παιδαγωγός στα παιδιά του, για να πει στον Ξέρξη ( δήθεν) ότι ο Θεμιστοκλής είναι με το μέρος του και ότι οι Έλληνες βρίσκονται σε σύγχυση και χωρίς πεζικό και προσπαθούν να φύγουν. Είναι λοιπόν η πιο κατάλληλη ώρα για να επιτεθεί εναντίον του ελληνικού στόλου και να τον καταστρέψει. Ο Ξέρξης πιστεύοντας στα λόγια του Θεμιστοκλή που τα μετέφερε  Σίκιννος  παρασύρεται και διατάζει να περικυκλώσει ο στόλος του (200 πλοία συγκεκριμένα)  τα νησιά, για να μην ξεφύγει κανείς από τους Έλληνες κι επομένως να μην μπορούν να φύγουν και οι Πελοποννήσιοι. Θεώρησε ότι τα λόγια αυτά είχαν λεχθεί με φιλική διάθεση και ευχαριστήθηκε. Φάνηκε επιπόλαιος, ευκολόπιστος και αφελής, σαν να ήταν άπειρος πολέμου. Τυφλωμένος από το πάθος του πολέμου επιτίθεται χωρίς να το καλοσκεφτεί. Τον ευχαριστούν τα κολακευτικά και ωραία λόγια, τα οποία τα πιστεύει χωρίς να τα κρίνει λογικά.
   Ο Θεμιστοκλής επέλεξε τον Σίκιννο, γιατί ήταν Πέρσης, επομένως θα γινόταν πιο εύκολα πιστευτός από τον Ξέρξη. Επίσης, ήταν έμπιστος του Θεμιστοκλή, καθώς ήταν παιδαγωγός στα παιδιά του.

Παράλληλα κείμενα :
1ο παράλληλο :
Όταν ο θεός Απόλλωνας έδωσε χρησμό στην Αθήνα ότι ο Δίας που εποπτεύει τα πάντα πρότεινε ξύλινο τείχος , ενώ οι άλλοι Αθηναίοι πρότειναν να οχυρωθεί η πόλη με ξύλινα τείχη, ο Θεμιστοκλής τους συμβούλευσε να μπουν στα πλοία . Οι Αθηναίοι πείστηκαν, μπήκαν στα πλοία, έκαναν ναυμαχία και νίκησαν τους Πέρσες.
2ο παράλληλο :
Στο κείμενο αυτό αναφέρεται άλλο ένα μεγαλοφυές σχέδιο του Θεμιστοκλή. Όταν ο ελληνικός στόλος βρισκόταν στη Σαλαμίνα, ενώ οι άλλοι Έλληνες θεωρούσαν καλό να φύγουν και να μην ναυμαχήσουν, ο Θεμιστοκλής επεδίωξε να ναυμαχήσουν στη στενή θάλασσα . Όμως δεν μπορούσε να πείσει τους Έλληνες να ναυμαχήσουν. Τότε σκέφτηκε να στείλει τη νύχτα τον Σίκιννο, που ήταν παιδαγωγός των παιδιών του και Πέρσης αιχμάλωτος , στον Ξέρξη παραγγέλνοντας του ότι τάχα από συμπάθεια τον συμβουλεύει να ναυμαχήσει και να μην αφήσει τους Έλληνες να φύγουν. Ο βασιλιάς πίστεψε σ’ αυτά τα λόγια , ναυμάχησε εκεί κι ο στόλος του καταστράφηκε στη στενή θάλασσα. Έτσι , οι Έλληνες νίκησαν τους Πέρσες χάρη στην εξυπνάδα του Θεμιστοκλή.
    Το δεύτερο παράλληλο κείμενο είναι πιο περιεκτικό , γιατί μας περιγράφει την κατάσταση και μας δίνει τις ίδιες ουσιώδεις πληροφορίες με πολύ λιγότερα λόγια. Το κείμενο της ενότητας προσθέτει ανούσιες λεπτομέρειες, οι οποίες δεν είναι απαραίτητες , γιατί δεν διασαφηνίζουν περισσότερο τα γεγονότα. 

Ενότητα 1η : Πατρική Δικαιοσύνη







 Πατρική δικαιοσύνη
Ο Αιλιανός στο κείμενο αυτό αναφέρει με ποιο τρόπο ένας πατέρας αντιμετώπισε αποτελεσματικά τον ατίθασο γιο του. Ένας Μάρδος είχε 7 γιους και ο μικρότερος ήταν πολύ ατίθασος. Τόσο πολύ που ο πατέρας του τον πήγε στο δικαστήριο, γιατί δεν μπορούσε να τον συνετίσει με συμβουλές. Ζήτησε λοιπόν από τους δικαστές να καταδικάσουν το γιο του σε θάνατο. Η πρόταση αυτή του πατέρα ξάφνιασε τους δικαστές , οι οποίοι τον οδήγησαν μπροστά στον Αρταξέρξη. Όμως ο πατέρας κι από το βασιλιά το ίδιο ζήτησε, δηλαδή να θανατώσει το γιο του. Κι όταν ο βασιλιάς ρώτησε αν έχει το κουράγιο να δει το γιο του να πεθαίνει, εκείνος απάντησε καταφατικά. Κι είπε στο βασιλιά ότι, όταν κόψει τις πικρές παραφυάδες από τα μαρούλια, η μητέρα των μαρουλιών δεν λυπάται, αλλά ανθίζει και γίνεται γλυκιά. Μόλις άκουσε ο βασιλιάς τη δίκαιη  κρίση του πατέρα και κατάλαβε πόσο έντιμος ήταν, τον τίμησε διορίζοντας τον βασιλικό δικαστή. Αφού φέρθηκε με τόση αμεροληψία προς το παιδί του, θα γινόταν οπωσδήποτε ακριβής και αμερόληπτος δικαστής και προς τις ξένες υποθέσεις.  Και δεν θανάτωσε τον νεαρό, αλλά τον φοβέριξε ότι, αν ξανακάνει άλλα αδικήματα, θα τον θανατώσει.
     Ο πατέρας πρότεινε να θανατωθεί ο γιος του όχι επειδή πραγματικά το επιθυμούσε, αλλά για να τον τρομάξει και να τον συνετίσει. Γίνεται υπερβολικά αυστηρός ,αφού διακινδυνεύει τη ζωή του παιδιού του. Συμπεραίνουμε ότι οι  Πέρσες απαιτούν αυστηρή πειθαρχία και επιδιώκουν το σωφρονισμό των νέων με κάθε τρόπο.
      Αν ο πατέρας έπαιρνε τη συγκεκριμένη απόφαση χωρίς να μιλήσει προηγουμένως με το παιδί και χωρίς να προσπαθήσει να το νουθετήσει, θα είχε αρνητικά αποτελέσματα. Το παιδί δεν θα καταλάβαινε την υπερβολική αντίδραση του γονιού , από τον οποίο περιμένει συμπαράσταση και θα αισθανόταν προδομένο. Ενώ, αν έχει προηγηθεί συζήτηση κι ο πατέρας έχει προσπαθήσει με κάθε τρόπο, το παιδί θα καταλάβει ότι πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη, όσο σκληρό κι αν είναι ακόμη και για τον ίδιο το γονιό. Ακόμη κι αν δεν το κατανοήσει πλήρως το παιδί, θα φοβηθεί και θα βελτιώσει τη συμπεριφορά του.

Παράλληλα κείμενα :
    Στο κείμενο αυτό ο Πλούταρχος αναφέρει ότι, όταν οι Πέρσες λεηλατούσαν την Ελλάδα, ο Παυσανίας που ήταν στρατηγός των Λακεδαιμονίων , δωροδοκήθηκε από τον βασιλιά των Περσών, τον Ξέρξη, με πεντακόσια τάλαντα από χρυσάφι, για να προδώσει την πατρίδα του, τη Σπάρτη. Όταν η πράξη του αυτή έγινε γνωστή, ο πατέρας του που ονομαζόταν Αγησίλαος, τον κυνήγησε μαζί με άλλους Σπαρτιάτες μέχρι το ναό της Χαλκιοίκου Αθηνάς, όπου κατέφυγε και έφραξε τις πόρτες του ναού  με πέτρες . Ο Παυσανίας πέθανε από πείνα μέσα στο ναό και η μητέρα του τον άφησε άταφο. Ο Αγησίλαος σκότωσε τον ίδιο του το γιο, για να μην προδώσει την πόλη.

        Τα δύο κείμενα αναφέρονται στη δίκαιη αλλά σκληρή αντιμετώπιση των παιδιών από τους γονείς τους. Στο κείμενο 1 ο Μάρδος τολμά και προτείνει τη θανάτωση του γιου του , επειδή φέρεται άδικα στους συνανθρώπους του, για να  τον φοβίσει και να τον συνετίσει. Στο παράλληλο κείμενο ο πατέρας σκοτώνει το παιδί του, για να προστατεύσει την πόλη. Και στις δύο περιπτώσεις οι γονείς λειτουργούν για το καλό του συνόλου. Βάζουν τη δικαιοσύνη και τη φιλοπατρία πάνω από τα προσωπικά τους συναισθήματα και τους ιδιαίτερους δεσμούς τους. 


     

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Αρχαία Ελληνικά Β' Γυμνασίου



Ενότητα 1η : Πατρική Δικαιοσύνη 



Χρήσιμο υλικό( Κείμενο, πληροφορίες- υλικό, λεξιλογικές επισημάνσεις, γραμματική, σύνταξη, επεξεργασία κειμένου και παράλληλα κείμενα ) :
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/metafraseis%20b%20gym/b01xm.htm


 Ερωτήσεις κατανόησης
https://www.youtube.com/watch?v=YhBvVaU1c-w

https://www.youtube.com/watch?v=lwnPE8sXF3s


              Ενότητα 2η : Το τέχνασμα του Θεμιστοκλή





Χρήσιμο υλικό( Κείμενο, πληροφορίες- υλικό, λεξιλογικές επισημάνσεις, γραμματική, σύνταξη, επεξεργασία κειμένου και παράλληλα κείμενα) :



Δείτε τα παρακάτω βίντεο :

Ο Θεμιστοκλής


Μετάφραση :





Ερωτήσεις κατανόησης :





Ενότητα 3η : Το χρέος του ιστορικού



Χρήσιμο υλικό ( Κείμενο, πληροφορίες- υλικό, λεξιλογικές επισημάνσεις, γραμματική, σύνταξη, επεξεργασία κειμένου και παράλληλα κείμενα):







Απρόσωπη σύνταξη :



Ερωτήσεις κατανόησης :






Ενότητα 5η : Η ελεημοσύνη βασίλισσα των αρετών




Χρήσιμο υλικό ( Κείμενο, πληροφορίες- υλικό, λεξιλογικές επισημάνσεις, γραμματική, σύνταξη, επεξεργασία κειμένου και παράλληλα κείμενα) :  http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/metafraseis%20b%20gym/b05xm.htm











Ενότητα 7η :    Ένας στοργικός ηγέτης




Χρήσιμο υλικό ( Κείμενο, πληροφορίες- υλικό, λεξιλογικές επισημάνσεις, γραμματική, σύνταξη, επεξεργασία κειμένου και παράλληλα κείμενα):  



                                    Μετάφραση   



Ενότητα 9η : Η Καλλιπάτειρα




Χρήσιμο υλικό από τον "Ελληνικό Πολιτισμό"

( Κείμενο, πληροφορίες- υλικό, λεξιλογικές επισημάνσεις, γραμματική, σύνταξη, επεξεργασία κειμένου και παράλληλα κείμενα)





Ενότητα 11η :  Ο σεβασμός προς τους γονείς μέλημα του νόμου




Χρήσιμο υλικό από τον "Ελληνικό Πολιτισμό"
( Κείμενο, πληροφορίες- υλικό, λεξιλογικές επισημάνσεις, γραμματική, σύνταξη, επεξεργασία κειμένου και παράλληλα κείμενα) :

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/metafraseis%20b%20gym/b11xm.htm


Στον παρακάτω ιστότοπο μπορείτε να βρείτε ασκήσεις γραμματικής και συντακτικού και λεξιλογικές ασκήσεις για όλες τις ενότητες του σχολικού βιβλίου των αρχαίων ελληνικών :





Συντακτικό :


Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο, Ινδιάνος Σιάτλ - Εργασίες μαθητών Β' Τάξης Γυμνασίου Μελίκης , σχολικό έτος 2012 - 2013

Όταν πεθαίνει ένα παιδί, Τ. Νικηφόρου - Εργασίες μαθητών Β' τάξης Γυμνασίου Μελίκης, 2012- 2013


ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

Όταν πεθαίνει ένα παιδί

         Το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας στην εποχή μας απολαμβάνει τα υλικά αγαθά που αρκετοί άνθρωποι στο παρελθόν στερήθηκαν. Κι όμως ακόμη δεν έχει εκλείψει η πείνα, η οποία μαστίζει κυρίως τις χώρες του τρίτου κόσμου. Τα παιδιά που πεθαίνουν είναι μια υπαρκτή αντίφαση που αμαυρώνει το σύγχρονο πολιτισμό, όπως με θλίψη διαπιστώνει ο μεταπολεμικός ποιητής Τόλης Νικηφόρου.



Τοπίο
Αβιταμίνωση
είναι όρος των στατιστικών δελτίων
η πείνα εξωραϊσμένη
αποπροσωποποιημένη
όπως θα τόνιζε και κάποιος διανοητής
λέξη χωρίς εικόνα

ένα παιδί είναι μονάκριβο
ένα παιδί πεθαίνει κάθε δευτερόλεπτο
με την κοιλιά πρησμένη
μάτια που δεν χωράνε πια στις κόγχες τους
σε χώρες που ονομάζονται εξωτικές
πεθαίνει στο κατώφλι του σπιτιού μου

όταν πεθαίνει ένα παιδί
πέφτει βαθύτατο σκοτάδι το ξημέρωμα
βρέχει μεγάλα δάκρυα λαμπερά
πέτρινα γίνονται τα φύλλα και τα δέντρα

όταν πεθαίνει ένα παιδί
ταράζεται ο ύπνος των αρχαίων νεκρών
κι από τη γη αναδύονται τα πρόσωπά τους
ενώ σαν χάλκινο πουλί
ο άνεμος τοξεύεται στο χώμα
όταν πεθαίνει ένα παιδί
οι λέξεις κι οι φωνές συντρίβονται
τριγύρω ο κόσμος καταρρέει

Τ. Νικηφόρου, Ποιήματα 1966-2002,
Νέα Πορεία



   











Εργασίες μαθητών :


UNICEF
Η UNICEF (προφέρεται Γιούνισεφ, προέρχεται από τους αρχικούς χαρακτήρες των αγγλικών λέξεων: United Nations Children's Fund, Ταμείο Παιδιών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών), δημιουργήθηκε από την γενική συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στις 11 Δεκεμβρίου 1946. Γενικός στόχος της είναι η παροχή μακροπρόθεσμης ανθρωπιστικής βοήθειας σε παιδιά και μητέρες που ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και η στήριξη σχετικών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Το 1953 η UNICEF έγινε μόνιμο μέλος του συστήματος του Ο.Η.Ε. και έχει την έδρα της στην Νέα Υόρκη.
Τα κύρια έσοδα της UNICEF προέρχονται από κυβερνήσεις κρατών, καθώς και ιδιώτες και ανέρχονταν για το 2006 στα 2.781.000.000 δολάρια Η.Π.Α.. Το 1965 της απονεμήθηκε το Νόμπελ ειρήνης.




Η UNICEF διαθέτει γραφεία σε πάνω από 200 χώρες, τα οποία υπάγονται οργανικά σε 7 επί μέρους γεωγραφικούς τομείς. Η διοίκηση ασκείται από την έδρα στην Νέα Υόρκη. Σε αντίθεση με μη κυβερνητικές οργανώσεις ανάλογου ανθρωπιστικού χαρακτήρα, η UNICEF είναι διακυβερνητικός οργανισμός και έτσι υπολογίσιμος για τις κυβερνήσεις των κρατών. Αυτό το χαρακτηριστικό προσφέρει επιπλέον δυνατότητες και ευελιξία για δραστηριοποίηση σε κάθε χώρα, αλλά μπορεί σε μεμονωμένες περιπτώσεις να αποτελέσει και εμπόδιο σε χώρες με ολοκληρωτικό καθεστώς.


UNICEF
Η UNICEF ιδρύθηκε εθελοντικά από τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται πραγματικά για τα παιδιά, στις 11 Δεκεμβρίου του 1946.
Στόχος της μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά όλου του κόσμου. Η UNICEF παρείχε βοήθεια στην Ελλάδα από το 1947 έως το 1969. Για να συγκεντρώσει χρήματα άρχισε να πουλάει σχολικά είδη. Αν κάποιος θέλει να βοηθήσει μπορεί να γίνει "Νονός & Νονά" και να στέλνει χρήματα. Κάθε χρόνο η UNICEF διοργανώνει έναν τηλεμαραθώνιο αποκλειστικά για παιδιά.
Tα προγράμματα που έχει αναπτύξει η UNICEF βοηθάνε τα παιδιά που έχουν μείνει ορφανά από τον πόλεμο και όλες τις έκτακτες ανάγκες τους. Από τον ιό του AIDS έχουν σωθεί περίπου 4.000.000 παιδιά. Θα πρέπει να αναφέρω πως η εκπαίδευση, η υγιεινή, η παιδική εργασία, η βοήθεια στις γυναίκες και τα κορίτσια, που ζουν σε δύσκολες συνθήκες στον αναπτυσσόμενο κόσμο και ο εμβολιασμός είναι επίσης πολύ σημαντικά προγράμματα τα οποία χρηματοδοτεί πλήρως η UNICEF.
Η UNICEF εξουσιοδοτείται από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών και καθοδηγείται από τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού. Η επιμονή της UNICEF στο ότι η επιβίωση, η προστασία και η ανάπτυξη των παιδιών είναι απ' τα βασικότερα πράγματα για τα παιδιά δεν έχει τελειωμό.
Η Ελληνική Επιτροπή Συνεργασίας με τη UNICEF ιδρύθηκε το 1977 και έχει βοηθήσει πολύ την Ελλάδα, αλλά έχει συνεργαστεί και με τις άλλες 36 εθνικές επιτροπές που υπάρχουν στις χώρες του βιομηχανικού κόσμου.
Η UNICEF δίνει προτεραιότητα στις χώρες που την έχουν ανάγκη. Ελπίζoυμε να βοηθάνε όλοι οι άνθρωποι τα παιδιά.




















ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ


Ο 10χρονος Ανδρέας ένα ξανθό αγοράκι με μάτια γαλανά ήταν ο εμπνευστής αυτού του Συλλόγου. Ένα παιδί συνεσταλμένο με πλούσιο χιούμορ και πολλές ευαισθησίες για τον κόσμο γύρω του. Αγαπούσε πολύ τους φίλους του, το μπάσκετ, το χορό. Παράδειγμα ήταν για όλους το κουράγιο και η υπομονή που έδειξε στις δυσκολίες και η μεγάλη ψυχή που έκρυβε, όταν μέσα από τη δική του ταλαιπωρία, κατάφερε να παρακινήσει εμάς τους μεγάλους να ευαισθητοποιηθούμε στα προβλήματα των παιδιών.
Αυτός ο Σύλλογος υπόσχεται να σταθεί πλάι στα παιδιά που έχουν ανάγκη στην Ελλάδα και την Κύπρο πάντα με τη δική μας συμπαράσταση και συμμετοχή στον ιερό αυτό σκοπό του. Αγκαλιάστε λοιπόν τη Μεγάλη Ιδέα του μικρού Ανδρέα γιατί πραγματικά "Το Χαμόγελο του Παιδιού" είναι πηγή ζωής...
Οι στόχοι του Συλλόγου είναι η κατοχύρωση, προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων και συμφερόντων των παιδιών που διαμένουν μέσα στον ελλαδικό χώρο ανεξάρτητα από υπηκοότητα.
Αναλυτικά οι στόχοι είναι: 
Παροχή ηθικής, οικονομικής και ψυχολογικής υποστήριξης σε παιδιά με ειδικές ανάγκες και παιδιά απόρων οικογενειών και εθνικών ή θρησκευτικών μειονοτήτων. 
Παροχή βοήθειας σε παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και χρήζουν ιατρικής περίθαλψης σε νοσοκομεία του εξωτερικού ή του εσωτερικού.
Ανάπτυξη του μορφωτικού, βιοτικού και πνευματικού επιπέδου των παιδιών.
Βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών που χρήζουν κοινωνικής βοήθειας, που υφίστανται οποιασδήποτε φύσεως κακοποίηση και εκμετάλλευση από τους γονείς τους, συγγενείς τους ή άλλους.
Αγορά ή μίσθωση ακινήτων για την ίδρυση κέντρων αποκατάστασης των παιδιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα στέγασης, μόρφωσης, διατροφής, υγείας και διαβίωσης εν γένει.
Ενημέρωση και διοργάνωση δραστηριοτήτων για την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τις ανάγκες, προβλήματα και δικαιώματα των παιδιών.
Τα μελλοντικά σχέδια του Συλλόγου είναι:
Ιατρεία για δωρεάν προληπτική ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη για όλα τα παιδιά. 
Συμβουλευτικός σταθμός παιδιών και εφήβων στον οποίο θα μπορούν να απευθύνονται και να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες στις καθημερινές τους σχέσεις με τους γονείς τους.
Ειδικά για την υποστήριξη των παιδιών που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας έχει δημιουργηθεί ο "Λογαριασμός Ζωής". Πρόκειται για ένα τραπεζικό λογαριασμό, ο οποίος καλύπτει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τα έξοδα νοσηλείας για παιδιά που νοσηλεύονται στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Ο λογαριασμός αυτός είναι: ALPHA BANK:144 - 00 - 2001 - 000011
Για να καλυφθεί η ανάγκη των παιδιών για αίμα, το "Χαμόγελο του Παιδιού" οργανώνει εκστρατείες εθελοντικής αιμοδοσίας. Μελλοντικά σκοπεύει να δημιουργήσει Παιδιατρικό Ιατρείο Πόνου, το οποίο θα καλύψει ένα μεγάλο κενό στον τομέα της αντιμετώπισης του πόνου.
Σημαντική θεωρούμε την ύπαρξη της τηλεφωνικής γραμμής SOS 1056, όπου μπορούν να γίνουν: 
Καταγγελίες - Κακοποιήσεις
Τηλεφωνικές Συμβουλές σε παιδιά, εφήβους και οικογένειες 
Αντιμετώπιση εκτάκτων περιστατικών.
Το "Χαμόγελο του Παιδιού" συμμετέχει σε προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ανταλλαγή εθελοντών από τις χώρες της Ευρώπης που επιθυμούν να συμμετάσχουν στις διαδικασίες και στο έργο του Συλλόγου και ταυτόχρονα να γνωρίζουν καλύτερα τη χώρα μας, να έρθουν σε επαφή με τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας. "Το Χαμόγελο του Παιδιού" αναλαμβάνει την υποδοχή αυτών των νέων και τους φιλοξενεί στους χώρους του, καθ' όλη τη διάρκεια των προγραμμάτων.







Η ActionAid

Η ActionAid είναι ένας διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε το 1972 με σκοπό να παλέψει για την εξάλειψη της φτώχειας σ' όλο τον κόσμο.
Από το 1991 η ActionAid είναι σύμβουλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε).
Το 1999 με σύνθημα "Δημιουργώντας καλύτερες συνθήκες ζωής" η ActionAid προγραμμάτισε: 
1. Να κάνει ενέργειες, ώστε να μάθουν οι κάτοικοι των φτωχών χωρών τα δικαιώματά τους (τροφή, νερό, παιδεία, υγειά), έτσι ώστε ν' αγωνιστούν για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. 
2. Να πιέζει με κάθε τρόπο τις κυβερνήσεις όλων των χωρών και τους διεθνείς οργανισμούς να δίνουν χρήματα και ότι άλλο χρειάζονται οι φτωχές χώρες.
Στη δραστηριότητά της η ActionAid δίνει μεγάλη σημασία στα εξής:
ΤΡΟΦΗ: Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές του 21ου αιώνα 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται.
ΝΕΡΟ: Τα στοιχεία λένε τα επόμενα δέκα χρόνια περισσότεροι άνθρωποι θα πεθάνουν από μολυσμένο νερό, παρά από AIDS.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Το 2000 125 εκατομμύρια παιδιά δεν πήγαν καθόλου στο σχολείο.
Η ActionAid στην Ελλάδα έχει δυο βασικά προγράμματα υποστήριξης που μπορούν να συμμετάσχουν οι Έλληνες. 
1. Πολίτης του Κόσμου: Κοινές ενέργειες με τους πολίτες άλλων χωρών για να καλυτερέψει η ζωή όλων των ανθρώπων στον κόσμο. 
2. Αναδοχή Παιδιού: Κάθε Πολίτης μπορεί να γινει νονός ενός φτωχού παιδιού. Η ActionAid του στέλνει τη φωτογραφία του παιδιού, τα στοιχεία του και πληροφορίες για τη γειτονιά του. Ο ανάδοχος οφείλει να δίνει μόνο 22 Ευρώ το μήνα. Τα χρήματα αυτά πάνε στο ίδιο το παιδί και στη γειτονιά του







                            1. ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ο Διεθνές Κίνημα Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου ,που ονομάζεται χάριν συντομίας Ερυθρός Σταυρός, αποτελεί ανθρωπιστικό κίνημα και περιλαμβάνει σήμερα ένα πλήθος οργανώσεων με κοινούς σκοπούς. Το απαρτίζουν η Διεθνής Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού, η Διεθνής Ομοσπονδία Συλλόγων Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου και 175 Εθνικοί Σύλλογοι Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου. Η παλαιότερη οργάνωση στους κόλπους του κινήματος είναι η Διεθνής Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού, η οποία ιδρύθηκε το 1863 ως ιδιωτική ανθρωπιστική οργάνωση από πέντε επιφανείς πολίτες της Γενεύης την οποία ίδρυσε ο Ερρίκος Ντυνάν. Η αρχική της ονομασία ήταν «Διεθνής Επιτροπή για την ανακούφιση των τραυματιών» και έλαβε το σημερινό της όνομα το 1876.
Το 1864 με την παρότρυνση της Επιτροπής και με πρωτοβουλία της ελβετικής κυβέρνησης οργανώθηκε μια διεθνής διπλωματική διάσκεψη η οποία ενέκρινε τη Συνθήκη της Γενεύης για τη βελτίωση της τύχης των τραυματιών και των αιχμαλώτων του πολέμου. Η συνθήκη αυτή εδραίωσε την υποχρέωση βοήθειας και θεραπείας προς τους τραυματίες και αρρώστους οποιασδήποτε εθνικότητας καθώς και την ουδετερότητα των στρατιωτικών νοσοκομείων, ασθενοφόρων και υγειονομικού προσωπικού.
Υιοθέτησε το σήμα του κόκκινου σταυρού σε λευκό φόντο, που ισχύει σ' ολόκληρο τον κόσμο και είναι εύκολα αναγνωρίσιμο. Το σύμβολο του κόκκινου (ερυθρού) σταυρού επιλέχθηκε προς τιμήν της Ελβετίας, ουδέτερης χώρας που φιλοξένησε το συνέδριο, αντιστρέφοντας τα χρώματα της σημαίας της.
Την ίδια χρονιά ιδρύθηκαν σε ευρωπαϊκές χώρες οι πρώτοι Εθνικοί Σύλλογοι Ερυθρού Σταυρού.
Το 1877, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου, η Οθωμανική αυτοκρατορία, όπως στη συνέχεια και όλες οι μουσουλμανικές χώρες, αποφάσισε να υιοθετήσει αντί για το σταυρό, που είναι χριστιανικό σύμβολο, την κόκκινη ημισέληνο. Η επίσημη αναγνώριση της Ερυθράς Ημισελήνου έγινε το 1929 με την τροποποίηση του καταστατικού της Συνθήκης της Γενεύης.Το 1944 απονεμήθηκε στη Διεθνή επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού το Νομπελ Ειρήνης.
Το Ισραήλ χρησιμοποιεί ως σύμβολο το κόκκινο αστέρι του Δαβίδ.
Στις μέρες μας ο Ερυθρός Σταυρός, εκτός από την περίθαλψη των τραυματιών και την προστασία των αιχμαλώτων πολέμου, ασχολείται και με τους πρόσφυγες. Παρεμβαίνει επίσης και σ' όλο τον κόσμο, σε περιπτώσεις καταστροφών.


        2.ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, είναι μια διεθνής, ανεξάρτητη, ιατρική ανθρωπιστική μη-κυβερνητική οργάνωση, που παρέχει επείγουσα βοήθεια σε άτομα που έχουν πληγεί από ένοπλες συγκρούσεις, επιδημίες, αποκλεισμό από την παροχή ιατρικής φροντίδας και φυσικές καταστροφές. Η έδρα της είναι στη Γενεύη της Ελβετίας.[1] Η οργάνωση είναι γνωστή στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου από τη Γαλλική ονομασία του ή απλά MSF, αλλά και στον Καναδά και στις Ηνωμένες Πολιτείες η ονομασία που χρησιμοποιείται συνήθως είναι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Doctors Without Borders) . Το 2007 πάνω από 26.000, ντόπιοι, γιατροί, νοσηλευτές και άλλοι επαγγελματίες υγείας, λογιστικοί εμπειρογνώμονες, μηχανικοί ύδρευσης και αποχέτευσης και διοικητικοί υπάλληλοι παρείχαν ιατρική βοήθεια σε περισσότερες από 60 χώρες.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ιδρύθηκαν το 1971 από μια μικρή ομάδα Γάλλων γιατρών και δημοσιογράφων στον απόηχο της απόσχισης της Μπιάφρας, η οποία πίστευε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα στην ιατρική περίθαλψη, ανεξάρτητα από τη φυλή, τη θρησκεία, τα πιστεύω ή τις πολιτικές πεποιθήσεις, και ότι οι ανάγκες αυτών των ανθρώπων υπερβαίνουν το σεβασμό για τα εθνικά σύνορα.

                                         3.UNICEF

Η UNICEF, δημιουργήθηκε από την γενική συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στις 11 Δεκεμβρίου 1946. Γενικός στόχος της είναι η παροχή μακροπρόθεσμης ανθρωπιστικής βοήθειας σε παιδιά και μητέρες που ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και η στήριξη σχετικών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Το 1953 η UNICEF έγινε μόνιμο μέλος του συστήματος του Ο.Η.Ε. και έχει την έδρα της στην Νέα Υόρκη.Τα κύρια έσοδα της UNICEF προέρχονται από κυβερνήσεις κρατών, καθώς και ιδιώτες και ανέρχονταν για το 2006 στα 2.781.000.000 δολάρια Η.Π.Α.. Το 1965 της απονεμήθηκε το Νόμπελ ειρήνης.Η UNICEF διαθέτει γραφεία σε πάνω από 200 χώρες, τα οποία υπάγονται οργανικά σε 7 επί μέρους γεωγραφικούς τομείς. Η διοίκηση ασκείται από την έδρα στην Νέα Υόρκη. Σε αντίθεση με μη κυβερνητικές οργανώσεις ανάλογου ανθρωπιστικού χαρακτήρα, η UNICEF είναι διακυβερνητικός οργανισμός και έτσι υπολογίσιμος για τις κυβερνήσεις των κρατών. Αυτό το χαρακτηριστικό προσφέρει επιπλέον δυνατότητες και ευελιξία για δραστηριοποίηση σε κάθε χώρα, αλλά μπορεί σε μεμονωμένες περιπτώσεις να αποτελέσει και εμπόδιο σε χώρες με ολοκληρωτικό καθεστώς.


Δείτε κι αυτή την ενδιαφέρουσα εργασία : 
http://www.authorstream.com/Presentation/magdagaitanidou-1775399/